دکتر جراحی

بیماری های مقاربتی hpv؟

حدود 100 درصد سرطان های دهانه رحم با ویروس پاپیلومای انسانی مرتبط است. ویروسی که HPV نام دارد، شایع ترین عفونت مقاربتی است. متأسفانه اکثر افراد مبتلا به HPV متوجه نمی شوند که به این بیماری مبتلا هستند. اگرچه مکانیسم انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر دقیقاً مشخص نیست، اما معمولاً از طریق تماس جنسی، به ویژه از ناحیه تناسلی یا مقعدی منتقل می شود. البته امکان انتقال ویروس از طریق ارتباط دهان و تناسلی نیز وجود دارد.

افراد مبتلا می توانند چندین سال بدون علامت باقی بمانند و در این مدت می توانند ویروس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. یک فرد ممکن است به چندین نوع HPV آلوده شود.

تظاهرات بالینی HPV: اکثر بیماران بدون علامت هستند و در صورت سالم بودن سیستم ایمنی، 90% موارد HPV از بدن ناپدید می شوند. در حال حاضر هیچ اقدام پیشگیرانه ای وجود ندارد که بتواند افراد را به دو گروه تقسیم کند: گروهی که HPV را از بدن خارج می کند و گروهی که به عنوان HPV باقی می ماند و باعث تغییرات سلولی یا زگیل های غیر طبیعی می شود. با این حال، تغییرات سلولی را می توان در یک نمونه سلول مشاهده کرد.

برخی از انواع HPV تناسلی می توانند باعث زگیل تناسلی شوند، در حالی که برخی دیگر می توانند باعث ایجاد سلول های طبیعی غیرطبیعی و سرطان شوند. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند با انواعی که باعث سرطان می شوند متفاوت است.

. زگیل تناسلی در شکم به صورت قطعات کوچک جداگانه یا به هم پیوسته ایجاد می شود. زگیل ها می توانند کوچک یا بزرگ، برجسته، صاف یا گل کلم شکل باشند. تشخیص زگیل بالینی است و با مشاهده قابل تشخیص است. معمولاً چند هفته یا چند ماه پس از تماس جنسی با فرد آلوده در بدن ایجاد می شود. لازم به ذکر است که زگیل به سرطان تبدیل نمی شود.

ب- 99.7 درصد سرطان های دهانه رحم با HPV مرتبط هستند و معمولاً در مراحل پیشرفته بدون علامت هستند و متأسفانه درمان در مراحل پیشرفته بسیار دشوار است. بنابراین مهمترین مسئله در مبارزه با سرطان دهانه رحم غربالگری منظم تمامی زنان واجد شرایط است. سرطان دهانه رحم دومین نوع سرطان شایع در زنان در سراسر جهان است.

عفونت های مقاربتی که به عنوان بیماری های مقاربتی نیز شناخته می شوند، گروهی از بیماری ها هستند که در حین رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. این نوع عفونت از طریق واژن، رابطه جنسی دهانی و مقعدی قابل انتقال است.

برخی از عفونت های مقاربتی می توانند از طریق تزریق خون در هنگام زایمان یا شیردهی یا حتی از طریق سرنگ های غیراستریل آلوده از مادر به کودک منتقل شوند. عفونت های مقاربتی هزاران سال است که وجود داشته است. اندام تناسلی معمولا مرطوب و گرم است و بنابراین زمینه مناسبی برای رشد مخمرها، ویروس ها و باکتری ها فراهم می کند. میکروارگانیسم‌های روی پوست یا غشاهای مخاطی اندام تناسلی مرد یا زن می‌توانند از طریق مایع منی، ترشحات خونی یا واژن یا تماس پوست به پوست منتقل شوند.

برخی از بیماری های مقاربتی عبارتند از:

زخم نرم

شپش در شکم

. تب خال ناحیه تناسلی

زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

هپاتیت B

ویروس نقص ایمنی انسانی و سندرم نقص ایمنی اکتسابی (اچ‌آی‌وی و ایدز)

عفونت انگلی انگلی

ا ا

التهاب لگن (PID)

سیفلیس، سوزاک

ریک تریکوموناس

عفونت ها و بیماری های مقاربتی به راحتی از طریق رابطه جنسی محافظت نشده مانند کاندوم منتقل می شوند. اگرچه برخی از عفونت ها می توانند در طول رابطه جنسی منتقل شوند، اما عفونت های مقاربتی محسوب نمی شوند. به عنوان مثال، مننژیت می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود، اما افراد اغلب به دلایل دیگری به این بیماری مبتلا می شوند، بنابراین مننژیت یک بیماری مقاربتی نیست.

سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که روزانه بیش از یک میلیون بیماری آمیزشی جدید در جهان ظاهر می شود. در مقایسه با افراد مسن، افراد بین 15 تا 24 سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی هستند. با این حال، میزان و توسعه عفونت های مقاربتی در سالمندان نیز در حال افزایش است.

اچآیوی

HIV می تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس ها یا سایر باکتری ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد. اگر درمان نشود، می تواند منجر به مرحله 3 HIV شود که به عنوان ایدز شناخته می شود. با این حال، با درمان امروز، بسیاری ازاگر علائمی ندارند.

آزمایش رایگان و محرمانه را می توان در تمام شهرهای بزرگ و بسیاری از کلینیک های بهداشت عمومی یافت.

با پیشرفت های بعدی در زمینه آزمایش و درمان، زندگی طولانی و سالم با HIV امکان پذیر است.

پاپیلوماویروس های انسانی (HPV) گروهی از ویروس ها هستند که پوست و غشاهای مخاطی را آلوده می کنند. از انواع HPV به صورت جنسی منتقل می‌شوند و در افراد جوان رایج هستند. اکثریت ها توسط سیستم ایمنی بدن پاک می‌شوند، اما برخی از افراد مبتلا به ویروس HPV می‌شوند که به ناهنجاری‌ها در سلول‌های آلوده می‌شوند. این تغییرات «پیش‌سرطانی (پیش‌سرطانی)» نامیده می‌شوند، چرا که می‌توانند به سرطان دهانه رحم، مهبل (واژن)، ولو، کانال مقعدی، آلت تناسلی مرد، و سر و گردن پیشرفت کنند. ابتلا با سایر انواع HPV باعث ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی یا اطراف مقعد می‌شود.

هدف واکسیناسیون از تاثیرات آینده HPV است. سه واکسن HPV در حال استفاده هستند - یک نوع دو نوع ظرفیتی (در برابر دو نوع HPV محافظت کننده ایجاد می‌کند)، یک نوع چهار ظرفیتی (چهار ظرفیتی) (محافظت در برابر چهار نوع HPV) و یک 9 نوع ظرفیتی (غیر ظرفیتی) (محافظت در) برابر 9 نوع HPV). در سه دوز از واکسن‌های دو ظرفیتی یا چهار برابری HPV در برابر ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم ناشی از انواع HPV موجود در واکسن، باعث ایجاد می‌شوند. شواهد مربوط به واکسن 9 ظرفیتی، مربوط به موارد واکسن 4 ظرفیتی در مردان، و در مورد بیماری واکسن HPV در افراد مبتلا به HIV، هنوز به طور کامل بررسی نشده است. دریافت واکسن HPV در بسیاری از مردم پائین است. برنامه‌های ساده‌تر واکسن، یا دادن واکسن به دختران و پسران، می‌توانند تعداد افراد را افزایش دهند.

همیشه برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به پیش‌سرطانی‌ها و سرطان‌های طراحی‌شده، کارآزمایی‌ها واکسن HPV هستند. اولا، واکسن HPV به‌طور معمول قبل از شروع فعالیت جنسی دختران داده می‌شود، و نمونه‌ای از دهانه رحم دخترانی که رابطه جنسی ندارد، برداشت می‌شود، اخلاقی نیست. ثانیا، ضایعات پیش‌سرطانی و سرطان مربوط به HPV نادر هستند و تا سال‌ها پس از بروز HPV، پیشرفت نمی‌کنند. ثالثا، به شرکت‌کنندگان در یک کارآزمایی در درمان تصویری پیشنهاد خواهد شد که ضایعات پیش‌سرطانی پیشرفت کنند، بنابراین به سمت سرطان دهانه رحم حتی نادرتر خواهد بود، حتی بدون واکسیناسیون. کمیته بین‌المللی از تجهیزات می‌گوید که، در برخی شرایط، سطوح ضدبادی (مثلا، نشان دادن پاسخ قوی ایمنی بدن)، می‌تواند برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و مقعد استفاده شود. سطح‌بادی پس از واکسیناسیون در یک کارآزمایی نباید پایین‌تر از کسانی که در مطالعات دیگر روی رشدی قرار دارند، باشند که در آنها واکسن در برابر بیماری شدید دهانه رحم یا مقعد مرتبط با HPV شدیداً محافظت شود.